هُوالابهی

ای قَویّ قَدير، کُلّ در قبضۀ قدرت اسيريم، تو مُجير تو دستگير، عنايتی کن و مُوهبتی فرما ابوابِ فضل بگشا و نظرِ الطاف افکن، نسيمِ جانبخش بفرست دل‌های مشتاق را زنده کن ديده‌ها را روشن کن و ساحتِ د‌‌ل‌ها را رشک گُلزار و چمن نما، بشارت به ارواح ده و مَسرّت به جان‌ها بخش، قوّت قديمه ظاهر نما و قدرتِ عظيمه باهر، طيور نفوس را در هوای ديگر پرواز ده و مُحرِمانِ ناسوت را به اسرارِ مَلَکوت دمساز کن، قَدمِ ثابت بخش قلبِ راسخ عطا فرما، ما گنه‌کاريم تو آمرزگار ما بندگانيم تو پروردگار بی سر و سامانيم تو ملجاء و پناه، بر نشرِ نفحاتت تأييد کن، بر اعلاء کلماتت توفيق بخش، بی سران را سروران کن بينوايان را گنجِ روان بخش، ناتوانان را توانائی بخش و ضعيفان را قُوّتِ آسمانی ده. توئی پروردگار توئی آمرزگار توئی داورِ کردگار.

ع ع