هُوالابهی

ای خدای مهربان، اين نوگُلِ گلستانِ مَحبّتت را از شبنمِ عِنايت تَر و تازه بفرما و اين تازه نهالِ بوستانِ هدايت را به تربيتِ باغبانِ احديّت پرورش ده و اين شاخِ سبز را در گُلشنِ الطاف مُزيّن به شکوفه و برگ کن و اين دُردانۀ معرفت را در آغوشِ صَدفِ رحمت بپرور. ای خداوند، هر مستمندی را توانگر نما و هر دردمندی را درمان بخش، هر فقيری را به گنجِ روان دلالت کن و هر اسيری را از زنجيرِ قُيود آزادی بخش. توئی توانا و بينا و آگاه و شنوا، تأييد احسان نما.

ع ع