هُوالاَبهی

ای پروردگار، ايـن بندۀ درمانده را در کَهفِ مَنيعت مأوی ده و در مَلاذ رَفيعت مسکن بخش، شمع روشنی در قلبش بر افـروز و چشمۀ سلسبيلی از دلش جاری کن، ابـوابِ فيض بر رخش بر گشا و اَسرارِ غيب به فؤادش الهام فـرما. تـوئی نصير تـوئی ظَهير تـوئی مُجير تـوئی دستگير، چون به تـو پردازيم از همه چيز آزاديم، چـون بـه پيمان و ايمانِ تـو ثـابت و استواريم از غير تـو بيزاريم. پـروردگارا رحم کـن استقامت بخش.

ع ع